(Myosotis alpestris)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Ogórecznikowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w górskich obszarach Europy i Turcji. W Polsce występuje głównie w Tatrach, ale można ją spotkać
także na innych szczytach Karpat.
Łodyga okrągła, ulistniona naprzemianlegle, nie rozgałęzia się i cała jest delikatnie owłosiona.
Liście dolne na łodydze mają ogonek liściowy (wytworzony ze zwężonej blaszki liściowej), górne i środkowe liście są siedzące. Liście mają lancetowaty, wydłużony kształt, są całobrzegie i owłosione.
Kwiaty o średnicy 6-11 mm, zebrane są w kwiatostan - sierpik, wyrastający na szczycie łodygi. Kwiatostan jest dość ciasny.
Wyrastające na grubych szypułkach, ciemnobłękitne lub ciemnoszafirowe kwiaty, mają zrosłopłatkową koronę z 5 okrągłymi ząbkami.
Czasami, rzadko, trafiają się kwiaty białe. Wewnątrz korony, w jej gardzieli znajduje się 5 białych osklepek. Rurka kwiatowa jest krótka,
pręciki wyrastają poniżej gardzieli. Pojedynczy słupek ma szyjkę i okrągławe znamię.
Kielich jest zrosłodziałkowy z wyciętymi 5 ząbkami i cały owłosiony.
SIEDLISKO: Rośnie przeważnie w nasłonecznionych miejscach, na półkach skalnych, szczelinach skał, na stromych zboczach.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 15 - 25 cm.