wersja 2025
(Myosotis alpestris)



RODZINA: Ogórecznikowate (Boraginaceae)
WYSTĘPOWANIE: Występuje w górskich obszarach Europy i Turcji. W Polsce występuje głównie w Tatrach,
ale można ją spotkać także na innych szczytach Karpat.
Łodyga obła, na przekroju poprzecznymi, ulistniona jest naprzemianlegle, nie rozgałęzia się i cała jest delikatnie owłosione.
Liście - dolne liście na łodydze mają ogonek liściowy (wytworzony ze zwężonej blaszki liściowej), górne i środkowe liście są siedzące.
Liście mają lancetowaty, wydłużony kształt, są całobrzegie i owłosione. Średnie i górne liście łodygowe jajowatopodługowate,
odstające, nie przytulone do łodygi. Prawie brak włosków na kielichu.
Kwiaty o średnicy 6-11 mm, zebrane są w kwiatostan - sierpik, wyrastający na szczycie łodygi. Kwiatostan jest dość ciasny.
Wyrastające na grubych szypułkach, ciemnobłękitne lub ciemnoszafirowe kwiaty, mają zrosłopłatkową koronę z 5 okrągłymi ząbkami.
Czasami, rzadko, trafiają się kwiaty białe. Wewnątrz korony, w jej gardzieli znajduje się 5 białych osklepek.
Rurka kwiatowa jest krótka, pręciki wyrastają poniżej gardzieli. Pojedynczy słupek ma szyjkę i okrągławe znamię.
Kielich jest zrosłodziałkowy z wyciętymi 5 ząbkami i cały owłosiony.
SIEDLISKO: Rośnie przeważnie w nasłonecznionych miejscach, na półkach skalnych, szczelinach skał, na stromych zboczach.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 15 - 25 cm.