(Schoenoplectus tabernaemontani)
Inne nazwy: sitowie Tabernemontana.
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Ciborowate
WYSTĘPOWANIE: Zasięg obejmuje wszystkie kontynenty z wyjątkiem Antarktydy, poza tym nie jest spotykany w tropikalnej
części Ameryki Południowej, na południowych krańcach Azji i w Afryce (z wyjątkiem jej krańców północnych).
W Polsce występuje na całym niżu, ale nie jest pospolity.
Łodyga sinozielona, w dolnej części obła, w górnej części na przekroju tępotrójkątna, z jednej strony nieco wypukła,
z drugiej bardziej płaska.
Liście - pochwy brunatne. Tylko 1-2 najwyższe liście posiadają blaszkę liściowa. Podsadka jest krótsza od kwiatostanu,
przysadki ciemnobrunatne, szorstkie, nagie, a tylko na nerwie nieco owłosione.
Kwiaty zebrane w rozrzutkę o 2-4 krótkich szypułkach. Na każdej z nich występują 1-3 bezszypułkowe kłosy.
Okwiat ma 6 szczecin.
SIEDLISKO: Występuje nad brzegami jezior i zalewów, również w wodach słonawych.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 30 - 150 cm.
UWAGI: W uprawie znany jest kultywar 'Zebrinus' o pędach żółto, poprzecznie prążkowanych. Odmiana ta zachowuje cechy
tylko rozmnażana wegetatywnie. Na zdjęciach właśnie ten kultywar.