Ogórecznik lekarski
(Borago officinalis)
Efemerofit.
RODZINA: Ogórecznikowate
Łodyga wzniesiona, rozgałęziona i szorstko owłosiona. Roślina jednoroczna, cała odstająco i szorstko owłosiona.
Wydziela przyjemny, odświeżający zapach ogórków.
Liście dolne są duże, eliptyczne, górne małe, podługowate i obejmujące na wpół łodygę. Brzegiem faliste, pomarszczone.
Kwiaty duże, zwisające, wyrastają na szczycie łodygi w formie luźnej, ulistnionej skrętki. Kielich prawie wolny, składający się
z 5 wąskich działek. Średnica do 3 cm. Kolista korona o bardzo krótkiej rurce, zbudowana jest z 5 dużych, zaostrzonych
płatków o barwie niebieskiej i 5 białych osklepek. Pręcików 5, słupek 1.
SIEDLISKO: Uprawiany jako roślina przyprawowa, lecznicza i ozdobna. Czasami występuje w formie zdziczałej, jako chwast.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 40 -60 cm
Roślina lecznicza: zawiera flawonoidy, garbniki, sole mineralne (m.in. rozpuszczalną, dobrze przyswajalną dla organizmu krzemionkę
oraz azotan potasu), witaminę C, magnez, potas, alantoinę, śluzy, kwas jabłkowy, kwas cytrynowy.