(Cirsium erisithales)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Astrowate
WYSTĘPOWANIE: W Polsce występuje głównie w Karpatach. Poza górami ma nieliczne stanowiska koło Krakowa i Będzina.
Roślina dość rzadka.
Łodyga wzniesiona, gruba, bruzdkowana, bez skrzydełek, omszona i górą bezlistna i lepka (stąd nazwa rośliny).
Liście duże, głęboko pierzastodzielne. Największe u dołu rośliny, wyraźnie zmniejszające się ku górze. Poszczególne listki
o kształcie lancetowatym, 3-5 nerwowe i brzegach niewyraźnie kolczasto ząbkowanych, niekłujące. Liście siedzące,
obejmujące łodygę uszkowatą nasadą. Młode liście obficie owłosione, starsze tylko na nerwach.
Kwiaty zebrane pojedynczo w duże, zwisające koszyczki, na szczycie łodygi. Koszyczki z zielonymi, ostro zakończonymi
i odgiętymi na zewnątrz łuskami okrywy, górą ciemno nabiegłymi. W koszyczku wszystkie kwiaty rurkowate o cytrynowożółtej
barwie. Mają koronę składającą się z pięciu bardzo wąskich i zrośniętych płatków, słupek pojedynczy z dwoma cienkimi
i nitkowatymi znamionami. Pręciki o wolnych nitkach, lecz zrośniętych w rurkę pylnikach. Kielich przekształcony w puch
kielichowy o rozgałęzionych pierzastych włoskach. Koszyczki zwisłe.
SIEDLISKO: Bylina. Obrzeża lasów, przydroża, zarośla, wilgotne łąki, w Tatrach także na halach, murawach i wśród skał.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 40 - 150 cm.