Pełnik alpejski
(Trollius altissimus)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Jaskrowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w Europie, wyłącznie w górach: w Karpatach, Sudetach, wschodnich Alpach, oraz w Górach Dynarskich.
W Polsce występuje w Tatrach, Sudetach, Pieninach, w Bieszczadach i jest rośliną rzadką.
Łodyga wzniesiona, naga i nierozgałęziona.
Liście - ulistnienie skrętoległe. Liście dłoniastosieczne, składające się z 3-5 płytko wciętych i ząbkowanych odcinków.
Dolne liście są długoogonkowe, środkowe krótkoogonkowe, a najwyższe są siedzące.
Kwiaty duże, kuliste kwiaty o cytrynowożółtej barwie (nieco jaśniejsze, niż u pełnika europejskiego). Wyrastają przeważnie
pojedynczo na szczycie łodygi. Wyglądem przypominają różę. Są pełne (stąd nazwa pełnik) i składają się z 10-15 płatków.
Okwiat nie jest zróżnicowany na kielich i koronę. Osadzone spiralnie płatki zaginają się do środka i dachówkowato zachodzą
na siebie, chroniąc wnętrze kwiatu. Zewnętrzne płatki są duże i barwne, wewnętrzne są węższe i przechodzą stopniowo
w miodniki z nektarem. Środek kwiatu wypełniają liczne pręciki, prątniczki i słupki. Prątniczki są tej samej długości co pręciki.
Jest bardzo podobny do pełnika europejskiego, różni się od niego głównie tym, że jest od niego mniejszy
i ma większe (w stosunku do wielkości rośliny) kwiaty.
SIEDLISKO: Bylina. Łąki i hale górskie, ziołorośla, wilgotne piargi, nad potokami.
OKRES KWITNIENIA: Maj - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 25 - 35 cm.
OWOCE: Mieszki z długim dzióbkiem.
UWAGI: Przez niektórych botaników uważany jest za podgatunek lub odmianę pełnika europejskiego
lub określany nazwą pełnika siedmiogrodzkiego.
Roślina pod ścisłą ochroną.