Pieprzyca gruzowa
(Lepidium ruderale)
Antropofit zadomowiony.
RODZINA: Kapustowate
WYSTĘPOWANIE: Pochodzi z Azji i Europy, rozprzestrzeniła się także w Ameryce Północnej. W Polsce jest dość pospolita
na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Łodyga wzniesiona, rozgałęziona, krótko omszona prostymi włoskami. Cała roślina wydziela nieprzyjemny zapach.
Liście dolne są pojedynczo lub podwójnie pierzastosieczne, a ich odcinki są równowąskie lub wąskołopatkowate.
Górne są siedzące, równowąskie, tępo zakończone i całobrzegie. Wszystkie liście wiotkie.
Kwiaty żółtawobiałe, zebrane w silnie wydłużone grona na szczytach pędów. Przeważnie brak płatków korony,
a jeśli są, to są krótsze od działek kielicha. Pręciki zwykle 2.
OWOC: Wąsko oskrzydlona, jajowata łuszczynka z małym wycięciem na szczycie.
SIEDLISKO: Rumowiska, nasypy kolejowe, śmietniska. Roślina ruderalna.
OKRES KWITNIENIA: Maj - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: 15 - 30 cm.