Pierwiosnek bezłodygowy
(Primula vulgaris)
Gatunek wymarły.
RODZINA: Pierwiosnkowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w stanie dzikim od zachodniej i południowej Europy po północną Afrykę, Krym i Azję Mniejszą.
W Polsce w stanie dzikim uznany za wymarły, często natomiast uprawiany w ogrodach i przejściowo dziczejący.
Łodyga - roślina nie wytwarza rozłogów. Charakterystyczna cechą jest brak łodygi.
Liście podługowate, klinowato zwężone w krótki, oskrzydlony ogonek, nieregularnie ząbkowane, spodem miękko owłosione,
pomarszczone. Mają długość 5-20 cm, na brzegach mają długie rzęski i są owłosione na nerwach spodniej strony blaszki.
Kwiaty wyrastają na szypułkach o długości do 10 cm i zebrane są w odziomkowy baldaszek. Kielich o długości do 17 mm
(u typowej formy) jest zielonożółty, ma 5 zaostrzonych i wciętych niemal do połowy łatek o ostrych, oskrzydlonych krawędziach.
Korona 5-płatkowa, siarkowożółta o płatkach odwrotnie jajowatych, talerzykowato rozpostartych i nieco wyciętych na szczycie.
W gardzieli korony znajdują się ciemniejsze plamy. Wewnątrz korony 1 słupek i 5 pręcików.
U odmian ogrodowych kwiaty różnobarwne.
OWOCE: Otwierająca się ząbkami na szczycie jajowata torebka krótsza od kielicha.
SIEDLISKO: Bylina. Łąki, świetliste zarośla, lasy.
OKRES KWITNIENIA: Luty - kwiecień.
WYSOKOŚĆ: 5 - 10 cm.
UWAGI: Roślina ozdobna do ogródków i na rabaty. Wytworzono wiele odmian i mieszańców o różnobarwnych kwiatach.
Występują także odmiany o kwiatach pełnych. W uprawie ogrodowej oprócz typowego gatunku znajdują się także mieszańce.