wersja 01/2013
(Veronica persica)
Antropofit zadomowiony.
RODZINA: Babkowate
Łodyga okazała, rozesłana lub podnosząca się, nie zakorzeniająca się. Występują na niej dwa rzędy odstających, kędzierzawych włosów.
Liście trójkątne lub jajowate, krótkoogonkowe, karbowano-piłkowane, o zaokrąglonych nasadach.
Kwiaty wyrastają pojedynczo w kątach liści, na szypułkach przeważnie znacznie dłuższych od przysadki. Po przekwitnięciu szypułki odginają się. Przysadki są bardzo podobne do liści i nie zmniejszają się w wyraźny sposób ku wierzchołkowi pędu. Kielich wolny, złożony z 4 podługowatych
lub jajowatych i ostro zakończonych działek. Korona 4-płatkowa, kółkowa z bardzo krótką rurką, w gardzieli jest żółtawobiała. Kwiaty są jaskrawoniebieskie. Dolna łatka jaśniejsza, często biała, korona o średnicy 8-12 mm.
SIEDLISKO: Występuje w uprawach roślin okopowych, zbóż i warzyw.
OKRES KWITNIENIA: Marzec - październik.
WYSOKOŚĆ: 10 - 40 cm