Przetacznik polny
(Veronica arvensis)
Antropofit zadomowiony.
RODZINA: Babkowate
Łodyga wzniesiona, lub podnosząca się, owłosiona krótkimi włoskami, w górnej części ogruczolona. Wysokość 5-25 cm.
Z korzenia wyrasta zwykle kilka nierozgałęziających się łodyg. Podczas suszenia roślina nie czernieje.
Liście naprzeciwległe. Liście szerokojajowate, o nasadach nieco sercowatych, całe owłosione. Brzegi karbowane lub piłkowane, koniec tępo zakończony. Najniższe liście na łodydze nie są większe od pozostałych, często są już uschnięte podczas kwitnięcia rośliny.
Kwiaty na bardzo krótkich, wzniesionych szypułkach (prawie siedzące) w kątach liści. Kielich złożony z 4 wolnych, lancetowatych,
tępo zakończonych i silnie owłosionych działek. Korona kółkowa z bardzo krótką rurką. Ma szerokość 3-5 mm i złożona jest
z 4 płatków niebieskiego koloru. Płatki nierównej wielkości, jeden z płatków wyraźnie mniejszy i węższy. Szyjka słupka o podobnej długości,
jak wycięcie torebki, z pojedynczą szyjką wyższą od pręcików. 2 pręciki. Słupek i pręciki dojrzewają równocześnie.
SIEDLISKO: Rośnie na przydrożach, łąkach, brzegach zarośli.
OKRES KWITNIENIA: Kwiecień - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: 5 - 25 cm