Psianka ziemniak
(Solanum tuberosum)
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Inne nazwy: ziemniak, kartofel, pyra.
RODZINA: Psiankowate (Solanaceae)
WYSTĘPOWANIE: Roślina wywodzi się z Andów, gdzie udomowiono ją ok. 8 tysięcy lat temu. Ziemniak został przywieziony
do Europy w końcu XVI wieku, w ciągu następnych stuleci stał się integralną częścią wielu kuchni z całego świata.
OPIS: Łodyga gruba, mięsista, do 100 cm wysokości, wykształca rozgałęzione kłącza (stolony) z podziemnymi bulwami bogatymi w skrobię. Łodyga jest pokryta przylegającymi włoskami. Liście przerywanopierzaste, u nasady łatki jajowate lub sercowate. Kwiaty o zrośniętych płatkach i 5 łatkach, średnicy do 3-4 cm, barwy białej, różowej, błękitnej lub fioletowej. Wewnątrz korony 1 słupek i 5 pręcików zrośniętych w rurkę wokół słupka. Zebrane w dwuszypułowe, pozornie szczytowe skrętki. Kwitnie od czerwca do lipca.
SIEDLISKO: Uprawiany na wszystkich kontynentach.
UWAGI: Cały nadziemny pęd (łodyga, liście, kwiaty i owoce) jest trujący. Zawiera trującą solaninę. Powoduje ona poważne
zatrucia pokarmowe, wykazuje też działanie rakotwórcze. W celach spożywczych użytkowane są bulwy, które nie
zawierają solaniny. Jednakże jeżeli z jakichś powodów (np. w wyniku wypłukania gleby przez ulewne deszcze) były one
przez dłuższy czas wystawione na działanie słońca, ich skórka zielenieje i również stają się trujące.