Rozchodnik kaukaski
(Phedimus spurius)
Antropofit zadomowiony.
RODZINA: Gruboszowate
Występowanie: Pochodzi z Kaukazu oraz Azji Zachodniej. Jest uprawiany jako roślina ozdobna, ponadto występuje w wielu
rejonach na niżu Polski (dość rzadko) jako zbieg z upraw.
Łodyga - wytwarza dwa rodzaje łodyg: wzniesione pędy kwiatowe o wysokości 10-25 cm, oraz płożące się pędy płonne,
które ukorzeniają się. Na kwiatowych pędach występują skierowane w dół brodawki.
Liście mięsiste, magazynujące w sobie wodę. Wyrastają tylko na łodydze, brak różyczek liściowych. Odwrotnie jajowate,
z klinowatą nasadą zbiegającą w ogonek i karbowane w części wierzchołkowej. U odmian ozdobnych często
o czerwonym wybarwieniu. Są nagie, tylko brzegi mają sztywno orzęsione. Ulistnienie przeważnie naprzeciwległe.
Kwiaty zebrane w ciasny podbaldach. Kwiaty dosyć duże o 5-6 różowych, zółtych lub purpurowych płatkach korony.
Działki kielicha ok. 3 razy mniejsze od płatków.
SIEDLISKO: Występuje na siedliskach ruderalnych. Roślina ozdobna, szczególnie nadająca się do ogrodów skalnych.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 10 - 25 cm
UWAGI: Nazwę Sedum spurium podaje Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Według nowszych ujęć taksonomicznych
gatunek ten należy do rodzaju fedimus (Phedimus) i prawidłowa jego nazwa to Phedimus spurius.