(Rudbeckia laciniata)
Antropofit zadomowiony.
Inne nazwy: rudbekia sieczna.
RODZINA: Astrowate
WYSTĘPOWANIE: Pochodzi z Ameryki Północnej. Do Europy sprowadzona została przez ogrodników jako roślina ozdobna.
Rozprzestrzeniła się w środowisku naturalnym jako uciekinier z ogrodów. W Polsce jest obecnie gatunkiem dość
pospolitym i zwiększa swoją liczebność. Uznawana jest za gatunek inwazyjny.
Łodyga wzniesiona, naga, dorastająca do 60-200 cm wysokości, rozgałęziona.
Liście całobrzegie, nagie, szorstkie. Dolne liście są pierzastodzielne i składają się z 5-7 jajowatego kształtu i wcinanych listków.
Liście środkowe są 3-5 sieczne, a najwyższe są niepodzielone.
Kwiaty - koszyczki kwiatowe z mocno wypukłym dnem, na którym znajdują się brunatne kwiaty rurkowate. Kwitnący koszyczek
ma średnicę ok. 7-12 cm. Kwiaty brzeżne są języczkowate, żółte, dwukrotnie większe od okrywy koszyczka. Plewinki mają
ucięte lub zaokrąglone szczyty, kielich przekształcony w puch kielichowy.
SIEDLISKO: Bylina, hemikryptofit. Najczęściej występuje nad rzekami, gdzie nieraz tworzy jednogatunkowe łany, czasami także
na przydrożach. Roślina ruderalna.
OWOC: Czterokanciasty, nagi.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 60 - 200 cm.