Rumianek bezpromieniowy
(Matricaria discoidea)
Antropofit zadomowiony.
RODZINA: Astrowate
WYSTĘPOWANIE: Naturalnym obszarem występowania tego gatunku jest Ameryka Północna i Azja Wschodnia.
Obecnie w Polsce jest rośliną bardzo pospolitą.
Łodyga wzniesiona i silnie rozgałęziająca się, naga, dość gruba. Cała roślina ma charakterystyczny zapach rumianku.
Liście - ulistnienie naprzemianległe, gęste. Liście siedzące, 2-3 krotnie pierzastodzielne, złożone z równowąskich listków.
Kwiaty bardzo drobne, zebrane w koszyczki o średnicy 13-25 mm wyrastające na krótkich, górą nieco zgrubiałych szypułkach
na szczytach łodyg. Okrywa koszyczka złożona z szeroko obłonionych, jajowatych i tępo zakończonych listków.
Dno koszyczka jest stożkowate i puste wewnątrz, bez plewinek. W koszyczku występują głównie kwiaty rurkowe,
kwiatów języczkowych przeważnie brak. Kwiaty rurkowe są 5-ząbkowe, zielonożółtego koloru.
OWOC: Niełupki brunatnoszarego koloru.
SIEDLISKO: Roślina jednoroczna. Pospolicie występuje na przydrożach, w ogrodach i na polach uprawnych, jako chwast.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 30 - 40 cm.
Roślina lecznicza: działanie - napotne, przeciwzapalne, rozkurczające, podobne do rumianku pospolitego, jednakże słabsze.
UWAGI: Dotychczas zazwyczaj podawano dla tego gatunku nazwę Chamomilla suaveolens. Według nowszych ujęć
taksonomicznych gatunek ten należy do rodzaju Matricaria.