Ruta zwyczajna
(Ruta graveolens L.)
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
RODZINA: Rutowate
Występowanie: Pochodzi z południowo-wschodniej i wschodniej Europy, rozprzestrzeniła się na afrykańskim wybrzeżu Morza Śródziemnego,
obecnie uprawiana jest w wielu krajach europejskich, w tym również w Polsce.
Łodyga wzniesiona, o wysokości do 1 m, zwykle pojedyncza, nie owłosiona, sinozielona, dołem drewniejąca.
Liście podwójnie lub potrójnie pierzastosieczne, o podługowatych odcinkach, przy czym odcinek szczytowy jest odwrotnie jajowaty.
Kwiaty obupłciowe, promieniste, zebrane w wiechowate kwiatostany, wyrastające w kątach górnych liści. Kwiaty boczne są czterokrotne,
a szczytowe pięciokrotne. Płatki korony żółte, na szczycie wgłębione. Owocem wielonasienna torebka z trójkanciastymi,
ciemnobrązowymi nasionami.
SIEDLISKO: Jest mrozoodporna. Najlepiej rośnie na lekko zasadowej i przepuszczalnej glebie oraz na słonecznym stanowisku.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 80 - 100 cm
Roślina lecznicza. Działanie: rozkurczowe na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych oraz układu moczowego.