Sierpik barwierski
(Serratula tinctoria)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Astrowate
WYSTĘPOWANIE: W Polsce występuje głównie na południu, na północy jest rzadki.
Łodyga wzniesiona, rozgałęziająca się w górnej części.
Liście - ulistnienie skrętoległe. Dolne liście lirowate, górne pierzastodzielne lub lancetowate, ostro ząbkowane.
Kwiaty purpurowe, zebrane w drobne i liczne jajowatowalcowate koszyczki o średnicy 6-12 mm. Koszyczki tworzą podbaldach.
Listki okrywy bez przydatków na szczycie i przeważnie fioletowo nabiegłe. W koszyczku wszystkie kwiaty jednakowe,
rurkowate i zwykle obupłciowe.
SIEDLISKO: Bylina. Wilgotne i świetliste zarośla i lasy mieszane i liściaste, łąki.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: 30 - 100 cm.
UWAGI: Z korzenia wytwarzano dawniej żółty barwnik i stąd pochodzi gatunkowa nazwa rośliny.