wersja 2025
(Falcaria vulgaris)
RODZINA: Selerowate (Apiaceae)
WYSTĘPOWANIE: Występuje w Azji (Zachodnia Syberia, Kazachstan, Kirgistan, Turkmenistan) i Środkowej i Wschodniej Europie. W Polsce rozpowszechniona w miejscach suchych i słonecznych.
Łodyga naga, sinozielona, od dołu lub przynajmniej w górnej połowie silnie rozgałęziona.
Po dojrzeniu nasion zasycha i staje się łamliwa w nasadzie.
Liście skórzaste. W dole łodygi pojedyncze lub trójsieczne, w górze trójdzielne, o odcinkach dodatkowo 2-3 krotnie podzielonych.
Odcinki równowąsko-lancetowate, piłkowane i sierpowato zagięte do 10 cm długości i 0,8 cm szerokości.
Kwiaty drobne, zielonkawobiałe zebrane w baldachy o 10-15 szypułach.
SIEDLISKO: Roślina dwuletnia, rzadko wieloletnia. Preferuje gleby wapienne, gliniaste. Rośnie w miejscach słonecznych,
na zboczach, przydrożach i miedzach.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 60 - 120 cm.