Słonecznik zwyczajny
(Helianthus annuus)
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
RODZINA: Astrowate
WYSTĘPOWANIE: Pochodzi z Ameryki Północnej, obecnie rozprzestrzenił się także gdzieniegdzie poza rejonem swojego rodzimego występowania.
Jest uprawiany w wielu rejonach świata, w Europie od XVI w. W Polsce występuje tylko jako roślina uprawna.
Łodyga wzniesiona, prosta, sztywna, gruba, pojedyncza lub słabo rozgałęziająca się.
Liście - ulistnienie skrętoległe, wszystkie liście sercowate, duże, ogonkowe, szorstkie, o piłkowanych brzegach.
Kwiaty zebrane w bardzo duże kwiatostany typu koszyczek, o średnicy do 30 cm. Koszyczki zwisające po przekwitnięciu. Brzeżne kwiaty
języczkowe są duże i żółte, zaś środkowe kwiaty rurkowe - drobne i brunatne. Owocem jadalna niełupka zawierająca dużo tłuszczu.
SIEDLISKO: Jest uprawiany jako warzywo o jadalnych nasionach.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - październik.
WYSOKOŚĆ: 200 - 250 cm.