Szczaw alpejski
(Rumex alpinus)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Rdestowate
WYSTĘPOWANIE: Pierwotny obszar naturalnego zasięgu tego gatunku obejmował góry Azji i Europy. W Polsce występuje
w wyższych położeniach Sudetów i Karpat.
Łodyga tęga, żeberkowana. Roślina z przyziemną rozetą liści, rozrasta się na szerokość 10-30 cm.
Liście odziomkowe duże, z długim ogonkiem, górą rynienkowatym. Blaszka liściowa szerokojajowata, z sercowatą nasadą.
Liście łodygowe drobne, z długą białawą gatką. Na brzegach są faliste, na spodniej stronie przy nerwach nieco omszone
Kwiaty zebrane w gęsty kwiatostan na szczycie łodygi. Wewnętrzne listki okwiatu prawie zaostrzone, bez guzków.
SIEDLISKO: Roślina górska. Występuje najczęściej na halach i łąkach górskich w miejscach nadmiernie
przenawożonych na skutek wypasu zwierząt.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 100 - 200 cm.