Szczaw gajowy
(Rumex sanguineus)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Rdestowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje dziko w Azji oraz na większości obszaru Europy. W Polsce rozpowszechniony.
Łodyga ulistniona skrętolegle. Podczas owocowania cała roślina przebarwia się na czerwono.
Liście odziomkowe duże, długoogonkowe, koloru zielonego w okresie owocowania przebarwiają się na bordowo.
Blaszka liściowa, całobrzega owalnie lancetowata, z sercowatą nasadą, użyłkowana pierzasto z silnym nerwem głównym.
Żyłki nerwowe w kolorze karminowym, które w stronę brzegu liścia łagodnie przechodzą w kolor liścia.
Liście łodygowe drobne, strzałkowate, siedzące zmniejszające się w stronę szczytu łodygi kwiatowej,
ułożone skrętoległe.
Kwiaty koloru krwistego, drobne, ułożone w wiechę, ulistnioną co najwyżej do połowy.
SIEDLISKO: Występuje w wilgotnych lasach liściastych, zaroślach i na cienistych przydrożach.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 50 - 75 cm.
Uwagi: Roślina jadalna -liście zawierające kwas szczawiowy są jadalne i używane w kuchni do przyrządzania zup i sałatek.
Roślina ozdobna - uprawiana w ogrodach i na rabatach.