Tatarak zwyczajny
(Acorus calamus)
RODZINA: Tatarakowate (Acoraceae)
WYSTĘPOWANIE: Pochodzi prawdopodobnie z Indii i Chin, bo tylko tam występują owady zdolne do zapylania tataraku.
Rozpowszechniony przez człowieka na całym świecie od strefy subtropikalnej do umiarkowanej. Do Europy trafił w średniowieczu.
W Polsce jest pospolity na całym terenie z wyjątkiem Karpat.
Łodyga na przekroju trójkanciasta, nierozgałęziona, u podstawy czerwonawopurpurowa.
Liście mieczowate, zaostrzone, o unerwieniu równoległym, lekko faliste, jasnozielone, osadzone skrętolegle i zebrane w pęczki
Kwiaty zebrane w kolbowaty obupłciowy kwiatostan o dł. 4-8 cm, pozornie boczny, z powodu pionowo ustawionej pochwy
liściowej, o kolorze żółtoseledynowym. Kwiaty małe, obupłciowe, z regularnym okwiatem składającym się z 6 wąziutkich,
łuseczkowatych działek. Pręcików 6, słupek jeden, trzykomorowy.
SIEDLISKO: Występuje na brzegach wód, rowów o wolno płynących wodach.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - lipiec.
WYSOKOŚĆ: 60 - 120 cm
Roślina lecznicza: zawiera m.in. olejek eteryczny o swoistym, bardzo miłym zapachu (a w nim: azaron i geraniol),
ponadto gorycze (akoryna i akoretyna) i garbniki.