Turzyca niby-lisia
(Carex cuprina)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Ciborowate
Łodyga wzniesiona, o tej samej lub podobnej wysokości, co liście. Ma silnie oskrzydlone kanty i wyraźnie wklęsłe ściany.
Liście jasnozielone, dość szerokie (4-9 mm), o bardzo szorstkich brzegach. Dolne pochwy są ciemnobrunatne i silnie postrzępione.
Języczki mają długość 2-5 mm, nieco większą szerokość i są tępo zakończone. Podsadki kłosów są szczeciniaste, mają wyraźne uszka
i są nieco dłuższe od kłosów. Przysadki kwiatowe mają rdzawy kolor, są podłużnie jajowate, ostro zakończone.
Kwiaty zebrane w 5-8 kłosów tworzących podłużny, nieregularnego kształtu kłos zbiorowy. W dolnej części jest on luźny,
górą gęściejszy. W szczycie kłosów znajdują się kwiaty męskie. Kwiatostan bujniejszy od turzycy lisiej.
Pecherzyki lśniące, nerwy na ich grzbiecie nie dochodzą do dzióbka.
SIEDLISKO: Występuje na mokrych łąkach, w rowach i na brzegach wód.
OKRES KWITNIENIA: Maj - czerwiec.
WYSOKOŚĆ: 30 - 90 cm