(Carex extensa)
Gatunek wymarły w Polsce.
RODZINA: Ciborowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje na atlantyckich wybrzeżach Europy oraz wybrzeżach Morza Śródziemnego. Ponadto została
zawleczona na atlantyckie wybrzeże Stanów Zjednoczonych. W Polsce znana tylko z jednego stanowiska z XIX w.
z solniska koło Kołobrzegu. Od tego czasu niepotwierdzona i uznana za wymarłą.
Łodyga wzniesiona, osiągająca najczęściej 20-60 cm wysokości.
Liście rynienkowate, 1-2 mm szerokości.
Kwiaty zebrane w kłosy. Kłos szczytowy męski, pojedynczy. Kłosy żeńskie tuż pod kłosem męskim, w liczbie 2-4, kształtu
podłużnie jajowatego. Słupki o trzech znamionach. Pęcherzyki ok. 3,5 mm koloru zielonawego.
Podsadki wyraźnie dłuższe od kwiatostanu. Roślina jednopienna, rozdzielnopłciowa.
SIEDLISKO: Występuje na słonych łąkach nadmorskich.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 20 - 60 cm.