Winobluszcz trójklapowy
(Parthenocissus tricuspidata)
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
RODZINA: Winoroślowate
WYSTĘPOWANIE: Pochodzi z Azji (Chiny, Japonia, Korea, Tajwan), jest uprawiany w wielu krajach świata.
Pokrój - pnącze. Pędy osiągają długość 10-12 m. Na końcach rozgałęzionych wąsów mają przylgi, pozwalające roślinie
piąć się bez trudu nawet po bardzo gładkich powierzchniach, takich jak marmur.
Liście mają szerokość 10-20 cm, na owocujących pędach są nieco mniejsze i mają szerokość 8-15 cm. Są skórzaste,
nagie i błyszczące, jedynie pod spodem owłosione na nerwach. Dość zmienne w kształcie, w zarysie szerokojajowate,
trójklapowe, długoogonkowe. Na pędach płonych (często przysłoniętych przez due liście pierwszego typu),
liście są drobne, jajowate, nieklapowane lub tylko nieco wrębne i krótkoogonkowe. Opadają dwustopniowo,
najpierw same blaszki liściowe, później ogonki. Jesienią przebarwiają się na czerwony lub szkarłatny kolor.
Kwiaty pięciokrotne, o kielichu drobnym, silnie zredukowanym. Płatki korony żółtozielonkawe, wolne, opadają pojedynczo.
Zebrane w baldachogrona kwiaty pojawiają się od lipca do września na szczytach krótkich dwulistnych pędów.
Owocem jest granatowa, płaskokulista jagoda pokryta nalotem woskowym, z 4-5 nasionami wewnątrz.
SIEDLISKO: Roślina ozdobna. Gatunek chętnie uprawiany, gdyż do znacznych wysokości tworzy szczelnie okrywające
powierzchnie, szczególnie atrakcyjnie wyglądające jesienią, po przebarwieniu się liści. Nadaje się do obsadzania pergoli,
ścian domów, słupów, parkanów.
OKRES KWITNIENIA: Lipiec - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: do 12 m.