Wrzosiec bagienny
(Erica tetralix)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Wrzosowate
WYSTĘPOWANIE: Występuje w Europie i jako gatunek introdukowany w Ameryce Północnej. W Polsce jest rzadki,
spotykany jest głównie w północno-zachodniej części kraju, zwłaszcza wzdłuż Bałtyku.
Łodyga - krzewinka silnie rozgałęziająca się o zmiennym pokroju. W miejscach mokrych rośnie w formie płożącej,
w miejscach suchych tworzy zwarte, półkuliste krzaczki.
Liście zimozielone, na pędach utrzymują się zwykle przez dwa lata. Wyrastają w okółkach po cztery, rzadziej po trzy.
W górze pędu okółki są luźniej rozmieszczone, a liście w nich coraz mniejsze i coraz bardziej wzniesione.
Kwiaty zebrane po 4 do 12 w szczytowym, baldachowatym kwiatostanie. Pąki kwiatowe są gruczołowato owłosione i lepkie. W czasie kwitnienia kwiaty zwisają, a w czasie owocowania podnoszą się ku górze. Osadzone są na krótkich, owłosionych szypułkach, z trzema listkami
podkwiatowymi rozwijającymi się tuż pod kielichem. Korona ma barwę jasnoróżową, czasem jest cała biała. Osiem pręcików
ma pazurkowato zakończone, purpurowoczerwone pylniki.
SIEDLISKO: Rośnie na wilgotnych wrzosowiskach i torfowiskach, poza tym w zaroślach i lasach bagiennych.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - wrzesień.
WYSOKOŚĆ: 30 - 60 cm.
Roślina pod ścisłą ochroną.