Wielki atlas roślin Polski     


strona główna >> trawy i turzycepowrót

Wydmuchrzyca piaskowa

(Leymus arenarius)

Gatunek rodzimy.

Inne nazwy: wydmuchrzyca nadmorska.

 

wydmuchrzyca

 

RODZINA: Wiechlinowate

 

WYSTĘPOWANIE: Występuje na środkowych i północnych terenach Europy, głównie na wydmach nadmorskich, rzadziej

na śródlądowych. Nie występuje w basenie Morza Śródziemnego. W Polsce występuje pospolicie nad Bałtykiem,

w innych regionach kraju tylko jako gatunek zawleczony.


Łodyga - grube i sztywne źdźbło o wysokości do 1 m, wzniesione lub nieco rozpostarte, dość mocne, nagie, nierozgałęzione.

Trawa trwała, bardzo masywna, w gęstych kępach, z daleko sięgającymi kłączami o budowie piętrowej.

Cała roślina ma szarozieloną barwę.

 

Liście - języczki liściowe długości ok. 1 mm., nieco zgrubiałe, delikatnie owłosione. Pochwy liściowe nagie, na górnym końcu

z wąskimi, zagiętymi uszkami. Blaszki liściowe, podobnie jak pochwy niebieskawoszare, o ostrym wierzchołku, bardzo sztywne i mocne,

długości 20-60 cm, płaskie lub trochę zwinięte, szerokości 7-20 mm, z wyraźnie wystającymi nerwami z wierzchu,

delikatnie szorstkie od górnej strony, od spodu zupełnie gładkie.


Kwiaty - kłosy wzniesione, długości do ok. 30 cm i szerokości 2-2,5 cm, gęste, sztywne. Kłoski prawie bez szypułek, ustawione parami, naprzemianległe po obu stronach osadki, długości 2-3 cm, wydłużone, nieco spłaszczone, 3-6 kwiatowe. Plewy z wyraźnym

grzbietem, prawie tak długie jak kłoski, zaostrzone, dość sztywne. Plewki dolne zaostrzone, 7-nerwowe, delikatnie owłosione.


SIEDLISKO: Zasiedla luźne piaski wydmowe, jako lekko azotolubny występuje w pobliżu strefy zalewanej przez fale, gdzie następuje

rozkład szczątków materii organicznej.


OKRES KWITNIENIA: Maj - lipiec.


WYSOKOŚĆ: do 1 m.



Kris1304©2010-2018