(Vicia faba)
Gatunek obcy. W Polsce uprawiany.
Inne nazwy: bób, bober.
RODZINA: Bobowate (Fabaceae)
WYSTĘPOWANIE: Obecnie nie występuje już w stanie dzikim i nie jest znane miejsce jego pochodzenia.
Jest powszechnie uprawiany jako warzywo.
OPIS: Łodyga naga, dęta (w formie rurki), na przekroju czterokanciasta, o wysokości do 100 cm, sinozielona, rozgałęziona jedynie
u podstawy, podczas suszenia (podobnie jak reszta rośliny) czernieje. Liście sinozielone, parzystopierzaste. Listki w liczbie 2 do 3 par,
w kształcie eliptycznym, o ostrym wyrostku końcowym (dolne liście z jedną parą). U nasady duże, sercowate przylistki.
Kwiaty motylkowe, o długości do 5 cm, białe o fioletowym żagielku i czarnych plamkach na skrzydełkach. Zazwyczaj zebrane
w groniaste kwiatostany (po 2 do 4 kwiatów) wyrastające u nasady liści. Owoce w kształcie strąku, obłego,
zwisającego w dół. Osiąga do 12 cm, zawiera 2 do 5 nasion rozdzielonych gąbczastymi przegródkami. Nasiona mają
kształt soczewki lub nerki, osiągają 35 mm długości. Koloru jasnożółtego lub jasnozielonego, ewentualnie brunatne.
SIEDLISKO: Roślina jadalna, używana w wielu kuchniach świata. Odmiana uprawiana na paszę nosi nazwę bobik.
UWAGI: Bób uprawiany był w basenie Morza Śródziemnego od dawna, prawdopodobnie już w okresie neolitu.