Zawilec narcyzowy
(Anemone narcissiflora)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Jaskrowate
Łodyga nierozgałęziona łodyga kwiatowa cała jest owłosiona. Dolna jej część jest bezlistna, dopiero tuż pod nasadą kwiatostanu
wyrasta w okółku kilka liści, dużo mniejszych od liści odziomkowych. Są one trójdzielne, podzielone na nierówne części. Osadzone
są na łodydze siedząco, przy czym ich nasady są zrośnięte. Po liściach tych łatwo można odróżnić zawilca narcyzowego od innych
gatunków zawilców.
Liście - liści odziomkowych jest od 4 do 8. Mają one długie ogonki, a ich blaszka liściowa jest dłoniasto trójdzielna,
a każda z części jeszcze jest trzykrotnie wcięta. Wszystkie liście, łącznie z ogonkami są owłosione.
Kwiaty - na szczycie łodygi kwiatowej, tuż nad okółkiem liści łodygowych wyrasta kilka kwiatów, tworząc mały baldach.
Białe kwiaty mają promienistą budowę. Okwiat nie jest zróżnicowany na kielich i koronę, składa się z 6 do 8 działek,
szeroko otwartych, które z zewnątrz są lekko różowe.
SIEDLISKO: Typowa roślina górska. Rośnie w szczelinach i na półkach skałek, na halach górskich, na zboczach gór.
W Polsce rośnie tylko w Tatrach, w Sudetach, w Bieszczadach i na Babiej Górze.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - sierpień.
WYSOKOŚĆ: 50 - 70 cm
WŁASNOŚCI TRUJĄCE: Wszystkie części są trujące, zawiera ranunkulinę. Świerzy sok wywołuje
na skórze wysypki i pęcherze.
Roślina pod ścisłą ochroną.