Żmijowiec zwyczajny
(Echium vulgare)
Gatunek rodzimy.
RODZINA: Ogórecznikowate
Łodyga wzniesiona. Cała pokryta jest krótkimi włoskami, ponadto ciemnoczerwonymi brodawkami, na których
wyrastają szorstkie i kłujące włoski.
Liście lancetowate, szorstko owłosione i o zaostrzonych końcach, całobrzegie. Liście odziomkowe mają nasady
zwężające się w ogonek, liście górne są siedzące.
Kwiaty zebrane w kwiatostany typu skrętek wyrastające w kątach liści. Najpierw purpurowe, później niebieskie, o lejkowatym
kształcie i długości 15-20 mm. 4 lancetowate i zaostrzone działki kielicha, zrosłe tylko nieco w samej nasadzie, rosną również
po przekwitnięciu kwiatu. Płatki korony zrosłe w krótszą od kielicha rurkę, górą rozchylające się niesymetrycznymi wargami
(korona prawie dwuwargowa). Słupek z długą szyjką i rozdwojonym czerwonym znamieniem, 4 czerwone pręciki z pałeczkowatymi
pylnikami oraz jeden niższy. Słupek i pręciki wystają z korony.
SIEDLISKO: Suche wzgórza, miejsca kamieniste, miejsca ruderalne.
OKRES KWITNIENIA: Czerwiec - październik.
WYSOKOŚĆ: 30 - 100 cm
Roślina trująca: zawiera trujące alkaloidy i nie jest zjadana przez zwierzęta.