Wielki atlas roślin Polski
OKRYTONASIENNE / DERENIOWCE / DERENIOWATE / Dereń
Dereń kwiecisty
(Cornus florida L.)
Rozmieszczenie geograficzne
Pochodzi z Ameryki Północnej, występuje głównie w zachodniej części, od południowych części stanu Maine w USA i prowincji Ontario w Kanadzie do północnej części Florydy i wschodniej części Teksasu. Ponadto rozproszona populacja naturalnie występuje także w Meksyku. Do Europy sprowadzony dosyć wcześnie bo już w 1731, lecz w dalszym ciągu nie jest rośliną powszechną w uprawie. W Polsce, ze względu na przemarzanie, gatunek jest bardzo rzadko spotykany, głównie w ogrodach botanicznych.
Gatunek obcy. Nie jest zaliczany do flory Polski.
Pokrój
Drzewo lub wysoki krzew dorastający do 10 m wysokości, w ojczyźnie rzadko do 15 m. Rośnie wolno, 10-letnie drzewo ma nie więcej niż 5 m wysokości. Pokrój szeroki, roślina jest często szersza niż wyższa, często nieregularna. Pień często jest wielokrotny, pojedynczy osiąga do 30 cm średnicy.
Kora, pędy
Pędy cienkie, czasem powyginane, młode zielone, pokryte siwobiałym nalotem, starsze zielono-brązowe.
Liście
Jajowato-eliptyczne, do 15 cm długości, z 5-7 parami nerwów, gładkie, z wierzchu ciemnozielone, spodem białawe. Po obu stronach pokryte przylegającymi włoskami. Jesienią przebarwiają się na kolor czerwono-karminowy do fioletowego.
Kwiaty
Rozwijają się przed liśćmi. Są obupłciowe, drobne, zielonkawe lub żółtawe, zebrane w drobne główkowate kwiatostany o średnicy ok. 12 mm. Cztery okazałe podsadki pod kwiatostanem to rozrośnięte najbardziej zewnętrzne pary łusek "cebulkowatych" pączków kwiatostanowych, odwrotnie jajowate i na szczycie wykrojone. Pojedyncza podsadka ma około 3 cm długości (do 5 cm) i 2,5 cm szerokości. Barwa biała do czerwonej w zależności od odmiany.
Okres kwitnienia: Kwiecień - maj.
Owoce
Pestkowce o cylindrycznym kształcie i długości ok. 1 cm, o szkarłatnej barwie i połyskującej powierzchni, skupione po 2-10, lecz nie zrośnięte. Owoce często pozostają na drzewie w zimie. Okazy uprawiane w Europie środkowej nie owocują.
Siedlisko
Roślina nie lubi gleb wapiennych i ubogich w składniki pokarmowe. Najlepiej rośnie na glebach żyznych, przepuszczalnych, niezbyt zbitych o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie. Źle reaguje na niedobory wody. Jest dość wrażliwa na mróz i warunkach środkowoeuropejskich często kwiaty są uszkadzane.